Şu saatlerde kimimiz öğle yemeği siparişimizi vermiş;kimimiz çoktan bitirmiş kimimiz ise bugün öğlen yemek yemeyeceğim ki diye planlıyor..Ben de az önce güzel bir yemeği,birlikte zaman gerçirmekten keyif aldığım arkadaşlarımla yedim :)) Öğlen ne yesem acaba diye düşünenlerin sendromu değil yazdıklarım;kim benimle yemek yemek ister diyenlerin sendromu…O zaman çalışan bayanlara gelsin bu post! Sabah harıl harıl işle uğraşırken öğle vaktinin nasıl geldiğini anlayamaz;öğlen de kiminle yemeğe çıksam diye düşünürken bir anda en sevdiğiniz iş arkadaşlarınızın arasında bulursunuz kendinizi..Peki kimdir en sevdiğiniz iş arkadaşlarınız; neye göre değerlendirilip de öğle yemeğini birlikte yeme mertebesine kavuşurlar, hiç düşündünüz mü? Düşünenler var arkadaşlar.Ne alaka,bunu dert eden mi var diyorsanız; ona da cevabım evet tabi ki!Mobbing olaylarının en yoğun olduğu cinsiyete sahip olan biz bayanlar; sevdiğimiz iş arkadaşlarımızla yemeğe çıkmayı ödül;hoşlanmadığımız ya da kıskandıklarımızı da davet etmeyip; hatta ekarte etmeyi ceza olarak uyguluyoruz.Sonra içimiz sızlıyor mu hayır tabi ki..Çünkü mutlaka olumusuz birşey yapmıştır ve kötü bir duygu hissettirmiştir ki uzak kalmıştır bize diye düşünüyoruz..
Biz bayanlar ya çok severiz; ya da hiç.Ortasını tutturabilen; dedikodudan uzak durmayı
