Geçtiğimiz ay Antalya’ya yaptığım iş seyahatinde baba evinde kalmak kısmet oldu 🙂 Hem iş hem hasret gidermece ikisi bir arada olunca tadına doyum olmadı tabi.Fırsat bu fırsat anneciğime yaprak sarması; babaanneme de içli köfte yaptırdım. Baba tarafım Elazığlı, anne tarafım Anamurlu olunca bizim evde hem Akdeniz; hem de Doğu Anadolu bölgesinin mutfak kültürü hakim oldu 🙂 Bu sayede oldukça karma bir mutfak kültürüne sahip oldum .

Bu arada bilmeyenler için Antalya’nın mor üzümü ve de turunçgilleri (Mandalina, portakal, turunç) meşhurdur.  Tabi ki sebzenin de meyvenin de en tazecik olduğu yerde bu lezzetlerden tatmadan gelmek günah sayılır 🙂

Son Antalya gezimde bizim Pepe’nin anne olduğunu ve Tolk isminde bir oğlu olduğunu gördüm 🙂

 

Kar gibi beyaz Pepe’min kömür siyahı oğluşu Mr. Tolk:)

Kız kardeşim ve erkek kardeşimle eskileri yad ettik 🙂

Benim ve erkek kardeşimin okuduğumuz okulda şu an kız kardeşim okuyor. Hatta bazı öğretmenlerimiz (İngilizce öğretmenim) aynı 🙂 Arada 16 yaş farkı olunca böyle ilginç ve tatlı sürprizlerle karşılaşmak kaçınılmaz.

 

Okulun basket takımındaydım bir ara 🙂 Basketbolda çok başarılı olabildiğimi söyleyemesem de sek sek oynamak konusunda süperdim 🙂 Ama en süper olduğum konu kesinlikle tenefüslerde kız arkadaşlarımla kaynatmak oldu. Hala görüştüğüm ilkokul orta okul arkadaşlarım var desem şaşırmazsınız sanırım :))

 

 

Tabi ki hemen poz verdim :))

 

 

Tabi ki ailemi, doğup büyüdüğüm memleketimi uzaklarda bırakmak yine her zamanki gibi çok zor gelmiş olsa da İstanbul’daki hayatımı da çok özlemiştim… Artık İstanbul’a donme ve bir dahaki Antalya seyahatimi iple çekme zamanını beklemeliydim 🙂

İşte bir Antalya Klasiğinin de böylece sonuna gelmiş bulunuyoruz sevgili okur 🙂